De formatenoorlog is terug van nooit weggeweest. Met de Homepod van Apple heeft het laatste techbedrijf zich gemengd in de strijd om de stem van de huiskamer. Het is een strijd van merken en fabrikanten binnen de megashift die Voice heet. Vergeet de toetsenborden en de schermen. Het is vanaf nu Voice-first. De belangen zijn groot, de bedragen enorm en er is een wereld te winnen. Het zal een strijd worden met vele verliezers en enkele winnaars. Laten we op verkenning gaan.

De formaten-oorlog: terug van nooit weggeweest

Ik weet niet hoe het bij jou thuis is, maar bij ons ligt, of inmiddels kan ik zeggen lag, het bezaait met afstandsbedieningen; eentje voor de tv, de versterker, de dvd, het kabelmodemkastje, de cd-speler en iets verder terug nog een paar zoals die van de videorecorder en CD-i speler.

Er waren afstandsbedieningen van eenzelfde merk die ook werkte op een ander apparaat van dat merk, tenminste als je mazzel had. Maar als heel prettig heb ik het fenomeen afstandsbedieningen nooit ervaren. Domme apparaten die het leven een stuk makkelijker moesten maken maar welke regelmatig leidden tot ergernis. Elk merk maakt iets wat bij een ander niet werkt. Waarom? Om de consument, ondernemer of organisatie aan hun eigen platform te binden. Als dat lukt ben je namelijk spekkoper. De formatenoorlog is van alle tijden en wordt in alle domeinen gevoerd. Iedereen kent de strijd nog wel tussen de video-platformen; Video2000, BetaMax en VHS.

Of dat je je Nintendo spel niet op het Sega platform kon spelen en andersom. En wat te denken van de strijd tussen Apple en Microsoft eind vorige eeuw. Of iets later de strijd tussen Altavista, Google en andere zoekmachines. De formatenoorlog richt zich op het ‘winner takes all’ principe. In het huidige digitale tijdperk zie je dat heel duidelijk: Er is maar één Facebook, één AirBnB, één Google, één Uber, etc etc.

De messen worden geslepen voor de strijd in het Voice-first tijdperk

En dan rollen we nu het Voice-first tijdperk binnen. Een periode waarin we met onze stem de digitale wereld om ons heen aansturen en ermee interacteren. Als je gehaktballen aan het draaien bent kun je gewoon roepen welk nummer je wilt luisteren. Na bal drie vraag je even aan je agenda wat je afspraken voor morgen zijn. En bij bal vijf bestel je de bioscoopkaartjes voor die avond. Voordat ‘Voice’ de kaartjes bevestigt word je gevraagd of je het zeker weet. Het is een lange film, dus lig je later in je bed krijg je te horen. Dat is op zich geen probleem maar je moet er ook eerder uit zegt ‘Voice’; ‘Er zijn wegopbrekingen richting je eerste afspraak, het is verstandig om een uur eerder op te staan’. Je accepteert de korte nacht en ‘Voice’ bestelt en betaalt de kaartjes.

Intussen zijn je gehaktballen klaar en vraag je assistentie hoe ze te bakken. ‘Voice’ belt je moeder want ‘Voice’ weet dat je haar hiervoor nodig hebt; Hoi mam, ….. Na het eten loop je de deur uit. Je stapt de auto in en ‘Voice’ vraagt of de ballen lekker waren en draait alvast de soundtrack van de bioscoopfilm. ‘Voice’ vraagt of je achtergrondinformatie over de acteurs wilt horen en zien? ‘Voice’ neemt het autorijden van je over en prompt krijg je op de voorruit van alles over de film geprojecteerd. Bij de bar van de bioscoop staan je drankjes al klaar, goed geregeld door ‘Voice’.

Waarom nu wel?

Dit soort scenario’s is ons al vaak beloofd. Maar het staat nu niet alleen voor de deur. Google en Amazon zijn al binnen en hebben zich al in miljoenen huiskamers genesteld. Dat kan Apple niet over z’n kant laten gaan en stapt met de Homepod de arena binnen. Te begrijpen want er is veel te winnen en als je niet mee kunt is er veel te verliezen. Als ‘Voice’ krijg je controle over; betalen, bellen, bestellen, de data, je leert het individu kennen en je bouwt een relatie op voor de lange termijn. Daar gaat de strijd om. Wie wordt ‘Voice’? Of; Is er plaats voor meerdere ‘Voices’.

In dit Voice-first tijdperk zal de AI onzichtbaar moeten zijn. Elke hapering voelt als een fout en ontneemt je de zin om er verder mee te gaan. Maar het foutpercentage van alle AI’s daalt enorm en nadert de perfectie. Dit betekent dat Voice in combinatie met AI die nieuwe User Interface (UI) gaat worden. In het Voice-first tijdperk neemt het gebruik van toetsenborden en schermen drastisch af omdat we ‘computers’ aansturen met spraak. Spreken gaat veel sneller dan typen of swipen.. Kijk eens om je heen in huis, op kantoor of in de auto? Wat bedien je allemaal met je vingers om een ‘computer’ een actie te laten uitvoeren? Dat is best veel en dit gaan we allemaal met spraak doen. De smartphone-fabrikanten gaan van Mobile-first naar AI-first.

Je praat met je smartphone. De AI in je smartphone leert van je en groeit al snel door naar je AI-assistent. Het, of zeggen we straks hij of zij, ondersteunt je in alle facetten van je leven. Daagt je uit. Gaat op zoek naar relevante informatie die aansluit bij jouw voorkeuren, smaken en interesses. Het wordt je levensmaatje waar je niet meer zonder kunt. De grote vraag is; zijn alle AI-assistenten wel op elkaar afgestemd? Als je alleen thuis woont is er geen probleem. Maar wat als een ieder in het gezin een eigen AI heeft dat draait op een ander platform? Of wat te denken van BYOA, Bring Your Own AI.

Jouw steun en toeverlaat in het leven beperkt zich natuurlijk niet alleen tot het privé-domein. Wat te denken over de implicaties voor onderwijs of op de zaak? Sluiten alle AI’s wel goed op elkaar aan? Stemmen ze goed met elkaar af en kunnen ze goed overleggen? Wordt het straks net zo’n ergernis als met de afstandsbedieningen? Dit is de nieuwe formatenoorlog. Zal de gebruiker het slachtoffer worden of zullen de techbedrijven AI’s met elkaar laten afstemmen? Of komt er iets als een Algemene AI Paraplu waar alle AI’s op aan kunnen sluiten?

In de Open Source wordt veel ontwikkeld en in deze fase van het Voice-first tijdperk is er nog veel onder de radar bij vele Start-Ups, die zomaar de nieuwe Apple of Google kunnen worden. De belangen zijn groot voor de bestaande tech-bedrijven om in de huiskamer, op school of op het werk de winnaar te worden. Want het kan zomaar zijn dat er een ander met het been van door gaat. De grote vraag daarbij is; kijken we wel de goede kant op? Want we kijken met z’n allen te vaak naar het Westen en naar Silicon Valley maar als je even doorvliegt kom je uit in China. En daar zijn ze al een aantal stappen verder dan hier in het Westen. Het worden spannende tijden met veel stemverhef.